19. ad Fanniam

Ergo tibi tanti passis fuit ire capillis

      Flammeoloque caput subdere nolle tuum?

Impia quod gravido dederis medicamina ventri

      Et sis insonti sanguine facta nocens!

5

Nec nostre potuere preces hominumve deumve

      Cura nec ultrices te cohibere faces!

Et modo tam diri tibi conscia criminis audes

      Suspicere impavidis sidera luminibus

Nec trepidas nimbis quotiens occluditur ether

10

      Et rutilant manibus fulmina missa Iovis?

Quin etiam occulte tanta est fiducia culpe

      "Testibus - ut dicas - sum sine labe deis!"

Fictaque cuncta velis credi mala murmura vulgi

      Et tantum invidie te fateare ream!

15

Sed nequit ex nihilo volucris prorumpere fama

      Et partem veri fabula queque tenet;

Omnia si non sunt que de te, Fannia, narrant

      Est aliquid famam quod peperisse potest!

Sed quid iuranti possum tibi credere fetum

20

      Per facinus cum sis ausa necare tuum?

Quid non audebit que diris pocula succis

      Miscuit inque suo ventre resolvit onus?

At nunc casta cupis et religiosa videri

      Et Iovis ad nomen fingis in ore metum!

25

Sed rectore aliquo mundum si stare putasses

      Qui regat arbitrio cuncta creata suo,

Premia qui reddat meritis, qui crimina plectat

      Et cunctis equa lance rependat opus;

Ausa fores numquam quicquam committere tale

30

      Illius ut semper tela timenda forent!

Sed nihil ulterius forsan quam funera credis

      Cumque ipso solvi corpore cuncta putas.

Sed loca sunt densa semper caligine plena

      Et formidata non adeunda via,

35

Que neque sol radiis nec cornibus emula Phebe

      Aspicit, et faciem noctis inertis habent;

Illic perpetuo torpet sine viribus aer,

      Et mesto squalent cuncta adoperta situ;

Illic dira Fames Luctusque Dolorque Timorque.

40

      Et sero tingens conscius ora Pudor!

Illic ardentes febres et pallida tabes

      Morborumque aliud stat genus omen simul

Inter que miseri sontes post funera clausi

      Coguntur penas sed sine fine dare!

45

Illuc te postquam minime revocabile duci

      Vindicis inferni iusserit arbitrium,

Accurret Medea tibi Progneque cruenta

      Et dicent: "Nostrum vincis, iniqua, nephas!"

Te quoque mulctabit quam nos graviore flagello

50

      Eacus in penas ingeniosus erit!

Horrificique subinde trahent ad manis opacum

      Quo frustra est sceleris penituisse sui!

Nec cessaturis penis cruciabere, dicens:

      "Pocula non puero sed mihi dira bibi".