17. ad Ioannem Miricam

Altera dum niveas aquilas ad regna volantes

      Aspicis, et magnos induere arma duces,

Prognatumque simul divo genitore vocatum

      Sceptra minus valida sumere avita manu,

5

Assuetus me torquet amor, prohibetque Camenas

      Magnificum quicquam pervigilare meas.

Sed modo blanditias domine, modo iurgia dictat,

      Interdum laudes illius enumerat.

Quod si tam dure sortis variabitur ordo

10

      Et veniet curis hora serena meis,

O que sublimi modulabor carmina plectro

      Que loca, quas gentes, prelia quanta canam!

Sponte sua in numeros properabit copia rerum

      Gestorumque vigor conseret ingenium.

15

Est aliquid supra mortalia facta nitentem

      Materiam scriptis enumerare suis!

Tunc bibit Aonio de fonte poeticus ardor

      Castaliumque sibi sentit adesse chorum,

Cum reges et bella canit, miscetque cohortes

20

      Cum tuba magnanimos ducit in agmen equos!

Ethereum veluti numen Casimirus et ipse

      Filius ante oculos tanta canentis erunt!

Certatimque suo vati titulisque favebunt

      Verbaque tam magnis laudibus equa dabunt!

25

Ast ego tantorum divum comitatus ab aura

      Exigua curram per freta magna rate!

Vndarumque minas vincam pariterque profundi

      Et cedent scopuli, cedet harena mihi!

Tum meliora homini quam par sit nosse retexam,

30

      Nec prius auditi carminis auctor ero!

Suggeret equa meis orsis preludia virtus

      Alberti ante annos maxima facta suos,

Celestisque sacrum decus indolis, ac nova toto

      Corpore et in solis gratia visa deis!

35

Dicam sponte sua prelustria regna coronam

      Illius in nitidis ponere velle comis!

Dicam: "Tantus erat Bacchus cum venit ad Indos

      Et puero gessit non adeunda puer!

Quid, timidi, menses numeratis? Clara parentum

40

      Ante diem virtus talibus esse solet.

Pro patre pugnavit Phebus puerilibus annis,

      De que gigantea cede trophea tulit!

Et puer Alcides geminos reptavit in angues

      Et docuit summi se genus esse Iovis!

45

Pirrus et ulturus prerepti vulnera patris

      Imbelli gessit maxima bella manu!

Auspitiis sic iste patris felicibus ibit

      Et capiet manibus sceptra parata suis.

At si forte aliquos temerarius error in arma

50

      Moverit, inceptum quo remorentur opus,

Vincentur victique dabunt pro crimine penas,

      Fractaque non iusti militis arma cadent!

At Casimiriades gemmis ornatus et auro

      Victrici intrabit Pannonia regna pede!

55

Accurrent illi pariter iuvenesque senesque

      Et multo sternet undique flore vias:

Ac plausus vocesque dabunt sua gaudia fassi

      Pectore leticie vix capiente modum.

Clamabunt: "Iam nos celum melioribus astris

60

      Aspicit, et prisci temporis acta refert:

Debita progenies iam regni frena tenebit

      Cuius in aspectu splendet avitus honor."

Et si plura mei permittet Fannia iuris

      Otia, ad antiquum provehar usque Rhemum:

65

Gradivumque atavos inter proavumque Quirinum

      Alberti in claro sanguine comperiam!

Quid furis? Iniusta arma moves, Germania, dicam;

      Crede, sui Mavors sanguinis ultor erit.

Interea ceptum peragit dum vita tenorem,

70

      Currat in asueto pulvere noster equus:

Inque meis carthis teneri scribantur amores,

      Et quicquid volucer ludere cogit amor.