4. de corona a Fannia sibi data

Ite procul, lauri, celebres ornate triumphos

      Aoniosque viros Castaliumque chorum;

Cingite honoratas ceso Phitone pharetras

      Et date Phebee vivida serta lyre;

5

Flexipedes hedere Bacchea petorrita velent,

      Cumque suis foliis ambiat una caput;

Corniger aeria precingat tempora pinu

      Faunus et in ferule flore superbus eat;

Amphitrioniades silve fluvialis opacet

10

      Frondibus hirsutas et sine lege comas;

Pallada pacifere circumdet ramus olive

      Vnde etiam vati grata corona datur;

Littoreis mirtis Venus insignita capillos

      Inspargat templis flava piretra suis,

15

Gramine sed Mavors adamantina in ede columnas

      Ornet nativis non secus ac hederis.

Verbena cumuletur honos solemnibus aris

      Liminibusque sacris culminibusque simul;

Tarpeio sua salva Iovi sit quercus et inde

20

      Detur servati civis ab hoste decus.

Navali murique caput sub laude coronet

      Alter et in sertis obsidionis eat:

At mea Nayadum pulcherrima Fannia semper

      Vt nuper texat florea serta mihi.

25

Aspice ceu vario distinxit in ordine flores,

      Vnus ut alterius gratior esset ope:

Est, fateor, numerus mirandus mille colorum

      Sed magis artificis conspicienda manus.

Non opus hoc potuit rerum natura parare

30

      Sparserat at flores per loca multa suos;

Pars erat in pratis, sine lege sine ordine, serti

      Herebat duris altera nempe rubis,

Fannia sed nullo passim splendore iacentes

      Legit et etheree texuit arte manus.

35

Tale fuit sertum Venerem quo cinxit Apelles

      Taleque cum rapta est pulchra Lacena tulit.

Talis et incedit variata coloribus Iris

      Per nubes, Iuno, cum tua iussa vehit.

Sive manus doctos iuvat inspexisse labores

40

      Pulchrius hoc ullum non habet orbis opus;

Sive iuvat multos pariter comprehendere flores

      His modo quem possis iungere nullus erit.

Adde quod in terris nihil est fragrantius usquam,

      Ex multis mixtus tam sapit unus odor.

45

Huic Arabum cedat messis Cylicumque manipli

      Quicquid odoratum terra Sabea gerit.

Corycii non aura croci non innuba laurus

      Sic olet aut pomis arbor onusta suis.

Non Iovis huic ausim ditem conferre tyaram

50

      Sint ibi pro gemmis sidera multa licet.

Non dyadema tuum baccis auroque coruscum,

      Phebe, licet celi luceat inde decus.

Quid mihi cum magno regalis honore corone

      Sub qua curarum milia multa latent,

55

Dum caput in violis, melilotis atque iacintis

      Et caltis ornet Fannia sepe meum.

Floribus ornavit divum simulacra vetustas.

      Divitiis nostris gratior illa deis.

Inter mortales tunc passim numina mixta

60

      Carpebant uno lancis in orbe cibos

Stramineique thori, tecte palustribus ulvis

      Quam celum longe plus placuere case.

Sed postquam nostros aurum concessit in usus

      Et periit caste simplicitatis amor,

65

Deseruere hominum superi commertia seque

      Celestes intra continuere domos.

Grata deis florum mihi sint gratissima serta,

      Flore meas cingat Fannia sepe comas.