189. carmen de M. Morella

Azarole, velim, quo captus amore fuisti,

      Vidisses dominae membra sepulta tuae,

Tunc ubi vespillo corpus miserabile nati

      Infantis matri, tristia dona, dedit:

5

Iurasses huius nullo peritura sub aevo

      Membra, nec a turpi commaculanda situ,

Forma quod haec ibi, quae viventis et ante fuisset,

      Visa sit humanas iam superasse vices.

Accensis facibus quia visus adesse Cupido est,

10

      Vt mortis tenebras pelleret inde graves;

Vertice de Paphio lectos Venus aurea flores

      Stravit, ut extincta mollius ossa cubent;

Rursus in exanguem suaves ita fudit odores

      Idalium Veneri quos tulit ante nemus,

15

Semper ut extarent non inficienda Morellae

      Corpora, de superis facta quod una foret.

Pone modum lachrimis, igitur, dolor omnis abesto:

      In superas luctus non facit iste deas.