Naldo Naldi epigrammaton liber, 160

Testo base di riferimento: A. Perosa, 1943

Cura dell'edizione digitale: M. Rossi


160. Angelo Politiano Musarum sacerdoti

Dum sacrum miris extollis in aethera vatem

      Versibus, ut mirum surgat ab arte decus,

Fingis et Aonias Nysae de monte puellas

      Descendisse, novas dent ut in ora dapes,

5

Dum facis infanti Musas instare Maroni,

      Quaelibet ut puero roscida mella ferat,

Ista quidem veris numeris quae facta recenses

      Tu mihi, vera satis cuncta fuisse putem.

Sit procul a nobis antiqua licentia vatum:

10

      Si dare vera licet, cur dare ficta velim?

Nanque pios Manes ita pectine doctus eburno,

      Quos canis, ecce, tuos cogis adire modos,

Elisium ut campum linquens et amoena vireta

      Quae ve sacri vates arva beata colunt,

15

Angele, Virgilius subiens tua corpora certe

      Intrarit: medio nam tibi corde sedet.

Vidimus his oculis divina per ora fluentem

      Hunc tua: nanque pii numina sancta vident.

Hinc tu, crede mihi, non, Politiane, sed ille

20

      Concinuit solitis facta vetusta modis;

Hinc canet insanum rursus Coridonis amorem

      Et cur non illum pulcher Alexis amet;

Inde rudes iterum deducet in arva colonos

      Ac laetas segetes qua facit arte Ceres;

25

Mox aliquid varians Laurentia facta parabit

      Dicere, sint Medicae quae monumenta domus.