Naldo Naldi epigrammaton liber, 128

Testo base di riferimento: A. Perosa, 1943

Cura dell'edizione digitale: M. Rossi


128. ad Laurentium Medicen virum clarissimum

Bella ferant quidam cum sic obstare gerendis

      Rebus, ut hinc tenuis spes sit habenda mihi,

Tecum nequid agam dicunt mihi, sed magis aptum

      Tempus ut expectem nunc meliusve putant:

5

Hoc ego cum reliquis fateor satis esse cavendum,

      Qui te, Laurenti , praevaluere minus.

Nam, te cum palmae similem natura crearit,

      Quae mage se attollit quo mage pressa fuit,

Non est quod dubitem graviora pericula Martis,

10

      Aut ea, quae cupiam, non mihi posse dari.

Praesertim populos cum sic sapienter et urbes

      Et Tuscos tanta rexeris arte patres,

Semper ut et Musis sedes servaris honestas,

      Servaris proprium semper in urbe locum,

15

Vt neque Mars saevus, grave dum furit ipse, nec hostes

      Tam doctas possent eviolare deas,

Quo minus ingeniis a te statuta darentur

      Praemia, Bellonae non temeranda gravi.