82. ad Pinum Forilivii principem

Si, Deus omnipotens, tibi sunt Foralivia curae,

      A morbo Pinum, qui regit illa, tege:

Principe servato multos servabis in uno,

      Cum domini quibus est iuncta salute salus.

5

Nam populum virtute nova sic Pinus et urbem,

      Egregia cives sic regit arte suos,

Quilibet ut vocitet superos in vota benignos,

      Quae bene pro domino vix numeranda facit.

Haec ego. Tum pater ad natum conversus, Olympum

10

      Lampade qui lustrat, talia voce dedit:

Phoebe, decus caeli, nitidas huc siste quadrigas,

      Dum volo te paucis verbaque pauca loquor.

Aegrotat Pinus, terras qui legibus aequis,

      Livia quique pari nunc fora lance regit;

15

Ne pereat, populoque suo tam gratus, et urbi

      Tam bene qui nobis sacra pianda facit,

Huic medicas adhibeto manus, ut sentiat orbis

      Imus et in terris qui posuere domos,

Me curare probos homines, curare salutem

20

      His, quibus Erigone culta, quibusve fides.

Dixerat. Ille, patris monitus ubi cepit honestos,

      Phoebus ab excelso pauca locutus ait:

Nalde, velim referas Pino, Saturnia febris

      Quem tenet et gravibus vexat iniqua modis,

25

Me fore facturum, ne tam sibi triste minantis

      Frigida Saturni stella nocere queat.

Haec ubi dicta dedit, celeres agit inde quadrigas

      Donec in occiduos aequore mersit equos.