46. ad Laurentium Medicen

Te rogo ne nostri quoquam tibi cura recedat,

      Ne ve sinas zephiros verba tulisse mea.

Optima quaeque dies fugitat, nec Parca tenorem

      Improba desistit continuare suum:

5

Qui puer incepi Medicos celebrare Penates,

      Albescit capiti tempus utrunque mihi.

Lustra quot, heu, iam tunc, quot praeteriere kalendae,

      Quot mihi promissi praeteriere dies!

Si patiare, suis qui te coluere Camenis,

10

      Versibus ac Medicam qui cecinere domum,

Aut inhonoratos aut laudis egere merentes,

      Hinc, tibi, Laurenti, gloria nulla venit.

Ergo nec expectes, spes o fidissima nostri,

      Siquid es in vates exhibiturus opis,

15

Dum premat aut fatum, caros aut inde necesse

      Sit, male ne pereant, deseruisse Lares.