Naldo Naldi elegiae ad Laurentium Medicen 2, 38

Testo base di riferimento: L. Juhász, 1934

Cura dell'edizione digitale: F. Boschetti


38. contra avaros

Cur sit avaritiae cuiquam tam dira cupido,

      Vt, quo plura tenet, plus velit ille, canam.

Aeternus regeret cum latum Iuppiter orbem,

      Legibus instituit cuncta subisse bonis,

5

Nullus ut in terris esset vir forte repertus,

      Qui socii raperet iugera culta soli.

Si quis iussa tamen temnat, mandavit, ut illum

      Vsque premat Furiis dira Megaera suis.

Inde videt homines Tityano vulture semper

10

      Vexari, miseros dum premit atra sitis.

Hinc oculis trucibus ciliisque in fronte iugatis

      Ora gerunt liquido pallidiora croco.

Si tamen his nullae fuerint in corpore mendae

      Et nitidas dederit laeta iuventa genas,

15

His reliquum quodcunque latet sub pectore diro,

      Id putidum semper, semper id est putidum.

Virgineos habet ut vultus Harpyia nitenti

      Pectore et ut plumis se tegit illa malis,

Sic puer hic licet ore bonus, sed mente rapaci

20

      Pulchrior in faciem, turpior intus erit.

Tristius hoc genus est nullum nec saevior ulla

      Pestis ab infernis altera surgit aquis.

Vt mensas Phinei quondam Phrygiique parentis

      Foedavit tactu dira Celaeno gravi,

25

Sic ii seu faciunt quicquam seu forte loquuntur,

      Tactibus inficiunt proxima quaeque suis.

Diris unca manus pueris vitiosaque lingua,

      Quae nimis a vero progrediatur, inest

Membraque sunt illis nigro suffusa veneno,

30

      Quae possunt subita morte necare viros.

Hanc igitur, superi, nobis avertite pestem,

      Perdite tam diram, vos rogo, progeniem.