Naldo Naldi elegiae ad Laurentium Medicen 2, 6

Testo base di riferimento: L. Juhász, 1934

Cura dell'edizione digitale: F. Boschetti


6. ad Nicolaum Scarampam

Est locus, haud procul Etrusca qui distat ab urbe,

      Relligione sacer, quem pia turba colit.

Hic viret horrenti lucus densissimus umbra,

      Plurima quem circum laurea silva tegit.

5

In medio tumuli vivo de caespite surgit

      Christiferae pendens ara dicata cruci.

Huc ego me meditans, ut fit, cum forte tulissem,

      Poneret ut curas mens ibi fessa graves,

Admonitus specie nemoris specieque sacelli,

10

      Quod mihi Cirrhaei numinis instar erat,

O mentem, dixi, nobis inspiret Apollo,

      Qua modo Scarampae carmina pauca canam,

Sed sibi par simili possint quae munere donum

      Reddere fatidico vaticinata sono.

15

Vix ea finieram, vix sum pia verba locutus,

      Vix pia sunt cupido vota peracta mihi,

Cum sacer hic tremuit tumulus flectensque cacumen

      Contigit herbosam vertice laurus humum

Adventante deo, Phoebus nam forte nitentes

20

      Haec mihi dicturus sistere iussit equos:

Sit licet hoc magnum, quod poscis, Nalde, nec ullum

Mortalem deceat seriem novisse futuri,

Abnegat id quoniam, latum qui sustinet orbem,

Vixque sinit natum rerum me noscere causas

25

Neve potest quisquam praeter me nosse deorum,

Vnde fit, ut solus valeam praedicere sortes

Instantis fati casusque referre futuros.

Attamen a nobis Scarampae carmina magno,

Quod petis, ut sacro possis rescribere vati,

30

Nunc optata feres, nunc evolvisse licebit,

Quod latet, et nostri diceris numinis augur.

At tu vera refer, ne quis te dicere falsum

Possit et in tanto mentitum pondere rerum.

Noras iam pridem, sacri quem cardinis ordo

35

Ornavit primum, cuius vulgata per orbem

Fama nitet, plures potuit qui solus in annos

Sustinuisse satis magnarum pondera rerum,

Maximus Eugenius Petri dum tractat habenas.

Hunc fore vaticinor, terna cui mitra corona

40

Debeat insignem meritis iam cingere frontem.

Vllo nec tantum sese iactabit alumno

Vrbs Patavi, magnum mea lux dum circuet orbem,

Egregios fuerit quamvis complexa nepotes.

Hic rem Romanam nec longo tempore primus

45

Componet Teucrosque ruet nova bella gerentes,

Vltima vel referens inimico ex hoste tropaea.

Ah, quantos planctus edet gens barbara, quantos

Victa dabit gemitus, undantes sanguine fossas

Cum cernet summumque immensae stragis acervum?

50

Tunc gemini fratres venient, duo fulmina belli,

Quos Scarampa domus genuit, quibus ille duobus

Committet belli primas; sic fidus uterque

Ductabit longas acies magnosque triumphos

Inde domum referet, sed tu, cui nomen in aevum

55

Traditur e Graio deductum nomine victor,

Primus eris, clarum cui dat victoria nomen,

Primus tu palmas referes, Nicolae, perennes

Pontifici summo, qui te, cum viderit unum,

Credere cui possit dubio res Marte gerendas,

60

Ductorem primum faciet primusque tuorum

Contundes populos insano Marte furentes.

Proxima post capiet frater loca, proximus illi

Continuo nitidis alacer fulgebit in armis.

Sic memores ambo priscae virtutis avorum

65

Insigni cupient vitam pro laude pacisci.

At tu, Nalde, novis venient cum tempora fatis,

Haec cum Parcarum iussu concessa gerantur,

Me duce concipies magnas in pectore curas,

Pontificis primas describes carmine laudes,

70

Vt latum Christi sub leges miserit orbem

Barbaricasque sacro delerit robore turmas.

Hinc Scarampa domus veniet tibi cura secunda

Et partos referes gemina virtute triumphos.