Nicomachus

Ecloga II in Laurentium Medicen

 

Nicomachus

Cur modo, cum tardos superes ruditate subulcos,

Et tua non ullum resonet tibi fistula carmen,

Te tanti facias, ut noles cedere cuiquam?

An quia dilectus morem tibi gessit Amyntas?

Pimeneus

5

Non ego me multi facio: sed, Tityrus ipse

Quod docet ut valeam silvas mulcere canendo,

Posse mihi videor multis praestare; nec usquam,

Tu velut obiectas, morem mihi gessit Amyntas.

Nicomachus

Et me silvestres idem celebrare Camenas

10

Tityrus edocuit, solus cantare peritus,

Montibus in Fesulis. quin haec mihi fistula duros,

Qua me donavit, longum solatur amores;

Haec quoque non humiles solum cantare myricas,

Sed magnas etiam iam pridem dicere pinus

15

Me docet, huc pastum duco dum forte iuvencos,

Vt sim iudicibus cunctis nunc alter ab illo.

Pimeneus

Sentiat hic alius quicquid velit, ipse canendis

Versibus huc venias numquam me iudice doctus,

Neve tuum tenero spectatur carmen Amyntae.

Nicomachus

20

At si nostra tibi minime laudanda videntur

Iudiciumque tuum rudis est puer inde secutus,

Non graviter patior, cum me doctissimus ipse

Tityrus et dulces laudent mea carmina Musae,

Cum mihi non placidam tantum placare puellam

25

Sed rigidas possim cantu vel flectere quercus.

Pimeneus

Si tam dulce canis, capias ut carmine Musas

Et durae quercus iam nunc tua verba sequantur,

Experiare velim sis hoc quam doctus in antro,

Hirtae dum cytisi pascentur fronde capellae.

30

Efficiam posthac sileas ut victus in aevum!

Nicomachus

Non equidem infitior: tecum certare paratus

Sive placet lato penitus cecinisse sub antro,

Seu placet aeriis in montibus, haec mea nusquam

Pertimeat varias disperdere fistula voces;

35

Sed tecum posito nusquam nisi pignore certem.

Pimeneus

En, ego vel geminos depulsos matribus haedos,

Quique gregem possint soli instaurare cadentem,

Depono; quibus est aliquid quod forte rependas?

Nicomachus

Hic tu seu vaccam libeat, seu sumere taurum,

40

Sive ambos potius, non me res ulla moratur

Quominus ad pugnam veniam; sed pignore quantum

Te supero tantum nostro superabere cantu!

Sed te certando ne victum forte negares,

Intersit Crisis nobis cantantibus opto.

Pimeneus

45

Accipere hunc dubitem, quo non est iustior alter

Inter pastores? sed tu, dum sorte canemus

Alterna, Crisis, quoquam discedere noli:

Nam neque pignoribus tantum contendimus istis,

Pro pulchro quantum nobis certatur honore.

Crisis

50

Quod petis, o puer, a me, Pimenee, libenter

Exsequerer: tantae sed te committere pugnae

Non aequum est. quis enim possit se aequare canenti

Nicomacho, plures tulerit qui victor honores

Quique diu meditans tantum cantaverit olim,

55

Illius referant ut mutae carmina silvae?

Siquando tenerum, calamo iam docte, labellum

Triveris, et multos poteris meditatus in annos

Quod valet hic dulci carmen cantare sub umbra,

Protinus in tantas venies me iudice pugnas.

60

Hic monitis paret: saturos agit ille iuvencos.