Rutilio oratori primario

Deseris Euganeas urbes Venetumque, Rutilli,

      Litus et hoc ingens aequoris imperium,

Deseris et dulces, nimis o crudelis, amicos

      Et me quoi misero gloria solus eras.

5

Tecta petis patriae, mihi te Lucania tellus

      Auferet, o tellus invidiosa mihi.

Qui nomen Zenonis habes moresque Rutilli,

      Ioannes Venetis Parthenopaeus eras.

Hoc facis ut lateas patriam carosque parentes

10

      Dum τἀγαθὸν sequeris Socraticamque domum.

Te cupit, optat, amat, cantat, veneratur, adorat

      Mundus et eloquii praedicat esse caput.

Tu fugis et magni correptus imagine Christi

      Te caelum patriam dicis habere tuam.

15

Pauper es et felix, et avaro ditior Indo,

      Spernis Erythraeis quicquid inhaeret aquis.

Te pietas, te sancta fides Astreaque virgo

      Incoquit, armatum gorgone pectus habes.

Quis mihi nunc Cynicos veteres tetricosque Platones

20

      Iactet et antiquae nomen Academiae?

Solus es humani generis decus, unica solus

      Gloria, quo vivit maius in orbe nihil.

Te sequar ad Scythicas gentes Taurumque nivalem,

      Visere nec metuam te duce Tapobranem.