Marco Marcello Iacopi Antonii equitis filio

Si, Marcelle, facem, celeres simul induis alas

      Et pharetram, Veneris, Marce, puellus eris.

Nam tuus ambrosiam spirat crispatus in aurum

      Crinis Amaltheo pectine, Martis opus.

5

Hunc tegit Aonio discerpta cacumine laurus

      Quam tibi Pierides dona dedere deae.

Indum praestat ebur frons lactea, dulce coruscant

      Bina superciliis sidera laeta suis.

Prae se fert niveum facies divina ruborem,

10

      Purpureis certant parva labella labris,

Pectus avum redolet per quem Viridomarus hostis

      Oppetiit Feretro tertia palma Iovi.

Hoc redolet magnum patria virtute parentem

      Qui docuit Venetas scandere saxa rates,

15

Quique trucem domuit Romano marte tyrannum

      Quoius anguigero limine fulsit eques,

Huius et ardenti Venetam rem fauce recepit

      Vnde pater patriae dicitur ille suae.

Hic tibi macte puer celebres virtute triumphos

20

      Linquit et innumeris fixa tropaea iugis.

Linquet et Aoniis conflatum carmen in antris,

      Id quod et Illiadem vincet honore tuam.

Hunc, agite, o superi, puerum servate parenti

      Et patriae votis testor adime piis.

25

Tu, mea Calliope, teneram iam nectare buccam

      Imbue, Castalium discat adire nemus.

Discat et horrisonos Martis tractare iugales

      Squamosumque humeris ferre thoraca suis.

Induet hunc iustis si quando vocabitur armis,

30

      Sternet et hostiles hoste cadente vias.

Plura loqui de te puer hic, Marcelle, vetamur.

      Da veniam: deus hoc et tua fata volunt.