Raffaele Zovenzoni Istrias 2, 87

Testo base di riferimento: B. Ziliotto, 1950; 1952-53

Cura dell'edizione digitale: P. Mastandrea


Hieronymo Lauredano Laurentii filio

Anulus hic, nostri, Hieronyme, pignus amoris

      Semper erit digito qui micat ecce meo:

Nam superat quicquid dives Pactolus in aequor

      Quicquid et auriferi volvit arena Tagi.

5

Hunc nec Erythreis (vis credere?) comparo conchis,

      Nec Darei forulo, nec tibi, gemma Gygis.

At ego quid contra tibi, Lauredane, rependam?

      Munere, pro tanto vix satis unus ero:

Delia sola tibi dignas persolvere grates

10

      Carminibus poterit facta beata meis.