Rhodotheae Venetae matronae clarissimae

Sedibus antiquis clarisque parentibus orta

      Rodothea, bonis non satis alitibus,

Nam gravius nihil est, nihil est te pulchrius una

      Lepidiusque nihil, candidiusque nihil.

5

At tibi zelotypum nimis es sortita maritum,

      Quem puto crudeles progenuisse feras.

Nam furiis quotiens agitatur, ut Indica tigris

      Te capit et castas dissecat ungue genas,

Purpureasque aperit vestes, rupitque capillum

10

      Vt tandem iaceas exanimata mihi.

O rabies diraeque manus inimicaque caelo

      Verbera: num gravius laederet ille deas?

Pro dolor, Augusti fueras dignissima lecto

      Et mensa fueras digna puella Iovis.

15

Aut tibi si dulcem quaesissent fata maritum

      Iungere debuerant te, Rodothea, mihi.