Raffaele Zovenzoni Istrias 2, 21

Testo base di riferimento: B. Ziliotto, 1950; 1952-53

Cura dell'edizione digitale: P. Mastandrea


Novem suis puellis

Andra meos primum nutu corrupit ocellos

      Andra meum duris cor tenet in laqueis.

Baccha secunda venit faciem factura deabus

      Invidiam, superis digna puella choris.

5

Tertia me Rhodothea rapit, mea flamma meumque

      Dulce decus, patriae splendor honosque suae.

Quarta subit Nereis, per tela petenda, per ignes,

      Nam plenum dulci nectare pectus habet.

Civica quinta venit, Venere haec formosior ipsa est:

10

      Haec supera insanum duceret arce Iovem.

Evia sexta volat levis ipsa Cupidinis alis

      In qua habitant arcus, spes, metus, ignis, amor.

Septima dux Erothea meis praeclara puellis

      Quippe decens gremiis alta puella Iovis.

15

At Chionea venis oculis octava superbis

      Digna tuis certe virgo superciliis.

Nona Cypris rutilo micat admiranda capillo

      Quoius ab ore fluit nectar et ambrosia.