Giovanni Gioviano Pontano Eridanus 2, 23

Testo base di riferimento: B. Soldati, 1902

Cura dell'edizione digitale: M. Montalto


23. de Sebetho

Cantabat vacuus curis Sebethus ad amnem,

      Si vacuum sineret perfidiosus Amor:

"Ipsa veni ad salices et opacae umbracula vitis,

      Ipsa veni ad nostros, culta Labulla, modos:

5

En hic coeruleae saliunt per litora nymphae,

      Ludit et ad fontes picta Napaea meos.

Culta Labulla, veni, sunt hic tibi serta parata,

      Nexa simul calthis, iuncta simul violis,

Lilia servantur canis praelata pruinis,

10

      Quaeque meis iactat se melilotos agris,

Fragaque servantur summo mihi lecta Vesevo,

      Fraga maroneis mane petita iugis.

Sunt etiam geminae frondosa in vite cicadae,

      Cesserit his cantu vel Philomela suo;

15

Hae tibi munus erunt, et erunt tua munera ranae,

      Quae mecum ad salices carmina culta canunt.

En audi, ad salices, formosa Labulla, venito;

      Dum canimus, volucres duc, age, et ipsa choros.

En sternunt niveae muscosa cubilia nymphae,

20

      O ros in pratis ipsa futura meis."

Talibus ille suis incassum clamat ab antris,

      Incassum ad salices murmura vana iacit.

Non mihi ad Eridanum, mihi non ad mincida ripam.

      Non opus ad salices: "Lucida nympha, veni;"

25

Nil opus est cantu, nec picti munere serti,

      Nec quae de ramis rauca cicada canit.

Tantum opus obsequiis. Sponte en mihi candida fulget

      In thalamis, nostro Stella corusca toro,

Sponte meo cubat ipsa sinu. Mihi plaudat ovanti

30

      Ipse Amor, e curru plaudat et ipsa Venus.