22. de Patulci et Nivano

Fessa sub Hesperidum ramis formosa Patulcis

      Ducebat somnos, et gravis aestus erat;

Spirabant Zephyri, Zephyris strepit aurea silva,

      Silva ciet somnos, et sopor ipse iuvat.

5

Ecce Nivanus adest, non exspectatus amator.

      Dum puer in volucres retia tenta parat,

Exsilit haec somno, puerumque amplexa locavit

      Blanda toro, blandis perfruiturque iocis.

Decipit heu fallax spes et frustratur amantes;

10

      Saepe in amore tamen sors sua cuique favet,

Sortis Amor comes est, sors et comitatur Amorem;

      Quisquis amas sorti, credite, compos eris.

Aurum multa potest, multum lacrimantia verba,

      Praevalet haec ipsis et pretio et lacrimis;

15

Temporis haec spatio gaudet; vos tempora laeti

      Exspectate, suo tempore laeta venit.

Sorte sua bello reges potiuntur, opimis

      Victorum victor gaudet et exuviis.

Sorte triumphat Amor, sortem veneremur amantes:

20

      Ipsa seni et cupido, candida diva, fave.

Quanquam, Stella, mihi sors est tua certa voluntas,

      Haec spes, haec tempus, haec sine fraude fides,

Nobis Eridanus, nobis et Mincius umbra,

      Blanditurque suis Pasyalea vadis;

25

Sors igitur nobis sit mutuus ardor amandi,

      Mutua sors, certa simus uterque fide.

Tempora qui spectant, amittunt tempora; dives

      Temporis est, nullum qui sinit ire diem.

Nulla dies sine amore fluat, nox occupet umbras

30

      Deliciis, luces occupet ipsa dies;

Nox lucem, tenebras pellat lux inter amandum;

      Vita brevis; profert tempora laetus amans.

Vivit, amat quicunque suoque potitur amore;

      Non vivit fructu quisquis amoris eget.