20. ad Borgium

Sirisium, Borgi, domus est tua, quam rigat amnis

      Siris in herculeis advena litoribus;

His consedit avus, terra devectus ibera,

      Quem procul a patria Martis abegit amor.

5

Te nec bella iuvant, nec te iuvat aereus ensis,

      Parta nec hostili praeda cruore placet.

Otia Musarum sequeris, dulcisque recessus,

      Proque tuba colitur tybia blanda tibi;

Quin et amas, carmenque tibi iuvenile probatur,

10

      Delia et ipsa tuo semper in ore sonat,

Nec non Eridanus et opaca Mincius umbra,

      Eridanusque tibi, Stellaque nostra placet,

Quae nunc, frondosis longe pulcherrima ripis

      Laeta Padi, ad veteres ludit amans salices.

15

Immemor, ah quid, Stella, senis, quid ludis et amnem,

      Praeda futura tuis credula fluminibus?

Credis Naidibus, credis te, Stella, Napaeis?

      Ista tibi invideant lumina Naiades,

Invideant pictae (fallax heu turba) Napaeae

20

      Inter formosas, hei mihi, nulla fides,

Nulla fides fluviis. Rapuere et flumina nuptas,

      Tuta nec est ullis, hei mihi, forma locis.

Est tibi Pasyale, simul Eridanea cavenda;

      Invidia heu nullis parcit amicitiis.

25

Tuta manes formosa domi; sed parce fenestris,

      Ad crimen causas ipsa fenestra facit;

Parce et porticibus, templis quoque parce dicatis;

      Rara fides templis, raraque porticibus.

Quid timeam, ignoro; timeo tamen, o decor ipse

30

      Rarus ab insidiis tutior esse nequit;

Me cygni terrent plumae, meque aureus himber;

      Sub terris aditus et sibi fecit Amor.

Tu vero secura domi solabere fuso,

      Et curas animi candida mente leva:

35

Non prodit thalamis Aurora, absente marito,

      Inter et ancillas pensa columque trahit,

Exspectatque senem redeuntem ad munera lecti,

      Exemplum certi cauta puella tori.

Haec, Borgi, dum nostra legis, dum carmen amorum,

40

      Fac nullam teneas esse in amore fidem.

Quicquid amas, fruere inque diem, neu differ in annos;

      Ni matura legas, post modo poma cadunt.