Giovanni Gioviano Pontano Eridanus 1, 39

Testo base di riferimento: B. Soldati, 1902

Cura dell'edizione digitale: M. Montalto


39. de Venere et rosis

Pectebat Cytherea comas madidumque capillum

      Siccabat; Charites carmina lecta canunt,

Ad cantum Satyri properant, ad carmina nymphae,

      Carmina de tacitis saepibus hausta bibunt.

5

Hinc aliquis petulans ausus prodire Dionen

      Intuitur, docta dum linit ora manu:

Erubuit pudibunda, ruborque per ora cucurrit,

      Occupat et teneras purpura grata genas,

Mox interque rosas interque roseta refugit,

10

      Delitet, et molles spirat ab ore crocos.

Dum spirat funditque crocos, dum purpura fulget,

      Concipit afflatus daedala terra deae;

Hinc et purpureum flores traxere colorem,

      Quaeque prius candor, purpura facta rosa est.

15

Has legite, his tenerae crines ornate, puellae,

      Pestano niteat lucida rore coma,

Vere rosas, aestate rosas diffundite divae,

      Spirent templa rosas, ipsae et olete rosas.