33. ad Amorem deum

Nulla, puer, sunt tela tibi, non flexilis arcus,

      Deque tuo nullus vulnere sanguis abit;

Pax colitur, coliturque torus castique penates

      Et genus et soboles, munus id omne tuum.

5

Tu vincis animos hominum, tu pectora iungis,

      Iungis et hinc iuvenes, iungis et inde senes;

Non puerile tibi ingenium aut variabile numen,

      Nec volucres alae, nec levis aura placet;

Sed constans, sed serta fides concorsque voluntas,

10

      Scriptaque sub certa foedera lege probas,

Nec mens caeca tibi est, caeco seu spicula iactu

      Moliris, caecum seu meditaris opus.

Omnia certa vides, sunt omnia nota videnti,

      Nil tibi cum tenebris, nil tibi cum latebris;

15

Solus Amor videt in tenebris, in luce vagatur,

      Solus et ignotas novit inire vias,

Solus, ubi est iter in bivio, discernit utrunque;

      Nulla illi ignota est semita, nulla via.

Perstat, et infixis alte radicibus haerens

20

      Crescit, et ipse suas sedulus auget opes,

Nec volucres pennas pernicibus explicat alis,

      Sed manet, et stabili perstat ubique pede.

Non igitur puer est Amor incinctusve pharetra,

      Nec pennas nudus caecave tela quatit;

25

Sed deus est, qui corda hominum, qui pectora mulcet,

      Et mulcet gratis illaque et illa modis

Quique puellarum mentes regit et regit artem,

      Et thalami sanctas sancit amicitias.

Nam quodcunque in amore malum, quodcunque molestum

30

      De vitiis hominum semina certa trahit;

Hinc iuvenes, illinc peccant et utrinque puellae,

      Vt contra nequeat sistere solus Amor;

Hinc puer, hinc arcu facibusque armatus et igni,

      Et caeca spargit spicula caeca manu.

35

Blande puer, deus ipse, deus facilisque potensque,

      Salve, Amor, et generis conciliator, have.