Giovanni Gioviano Pontano Eridanus 1, 15

Testo base di riferimento: B. Soldati, 1902

Cura dell'edizione digitale: M. Montalto


15. de infelicitate amantum

Cantando luces peragit sub fronde cicada,

      Et mulcet silvas carmine laeta suo,

At tenebras sub rore levi, sub deside somno

      Transigit et noctes, nocte iuvante, suas;

5

Cantando moritur, sentit nec taedia mortis,

      Quin cantu vitam ducit, et exequias;

O felix ortu, interitu felicior. At me

      Et nox nigra gravat, vexat et atra dies.

Ante fores iaceo gelidae sub frigora brumae,

10

      Nec pudet aetatis Pieridumque senem;

Ante fores, sub sole, Leo dum fervet et ignis

      Vstulat icarius, conqueror usque senex.

Vror amans, tabesco senex; lux omnis amara,

      Nox inimica mihi est, noxque diesque nocet.

15

Sors iuvenum miseranda, senum deflenda, cicadae

      Sors felix: o iam discite quid sit Amor.