16. Polyphemus a Galatea spretus
conqueritur in litore
Litus o, nostris faveas querelis,
Sparsaque ad siccas ades, alga, cautes,
Vos meos questus procul, icta longe
Saxa, fovete.
5
Ille ne, heu, quondam Polyphemus, ille
Moeret ad fluctus? Pudet heu canorae
Fistulae, quae olim et tilias et alnos
Blanda movebat,
Cuius ad cantum pecudes coibant,
10
Et ferae e lustris, et aves ab alto
Aethere, et mutae procul a Palici
Litore ranae.
Ad meam dulcis Gelae cicutam,
Ad meam mollis Lilybea avenam,
15
Et meos flava ad calamos ruebat
Acianea,
Saepe et ad nostros Arethusa cantus
Flexit et molles iniit choreas,
Saepe et ad nostros numeros per attam
20
Lusit Anape.
Agmen o felix ovium, beati
Et greges, felix aries et hircus;
Hunc amat mulcens Arethusa, at illum
Ardet Anape,
25
Illa Cirronem viola coronat,
Haec Cerastinum religat cypero,
Ludit in pratis utraque et sequenti
Plaudit amanti.
O ubi ille, ille est Polyphemus, albi
30
Velleris dives niveique lactis,
Mille quem vaccae, totidem iuvenci,
Mille capellae
Cum suis hedis, pecudesque mille,
Mille post agni comitantur? Albet
35
Terra candore, et nemora ipsa balant,
Balat et aer.
Mille equae armentum Polyphemi, et Aetna,
Aetna miratur Polyphemon. Vna
Ridet informis Galatea, nigro
40
Pectore, nigris
Displicens mammis Galatea. Abite,
Mille oves, mille et pecudes, capellae
Mille cum foetu, procul ite, equarum
Tanta propago:
45
Hoc pedum dextrae decus, hoc puella
Brutiae gentis Galatea ridet,
Ridet hoc saxo sata, ridet heu heu
Hoc Galatea,
Quod tremit litus siculum, quod afra
50
Horret et Syrtis. Procul ipse rupem
Colle de summo obiiciam, et fluenti
Hostia claudam,
Ne in mare accessus pateant superbae,
Quae meam temnit male grata barbam,
55
Iure cui marsi invideant et ipsi
Cinyphes hirci;
Quae meos spernit male amica cirros,
Quis vel intonsae invideant capellae;
Quae meo avertit faciem galero,
60
Dedecus undae.
Hunc mihi dono dedit illa quondam
Carminum cultrix Helime atque avenae,
Despuit quem (pro pudor) e lutoso
Edita fonte.
65
Lumen hoc unum mihi, quod decora
Fronte diffulget, nec honori soli
Cedit, hoc, o Crathidis orta coeno
Filia, damnas?
I, nigris mammis, nigricante dente,
70
Crine subcrispo Galatea, et amne
Merge te immundo. Polyphemon Aetna,
Aetna tenebit,
Aetna nympharum decus, Aetna florum
Mater. O longum mihi culta, salve,
75
Et tuos ignes specula e suprema
Porrige amanti.
Ite, oves, ite, o placidae capellae.
Lucet. En montis dea porgit ignes.
Linquite et noctem Galateae, et atram
80
Linquite nubem;
Ite io, fidae comites capellae,
Eia io, incanae pecudes, abite;
Vos manet, meque innuit en ab altis
Rupibus Aetna.