10. laudes Alfonsi Aragonei ducis Calabriae,
Ferdinandi regis filii, de clarissima eius victoria

Et diis cultus placet, et deorum

Addecet cultus simulacra, summos

Addecent montes nemora, et strepentem

Populus amnem;

5

Litus et gemmae, mare classis ornat,

Aera et lux, aurea tecta divum

Sidera illustrant, varia et coruscis

Signa figuris;

At virum ingentis animos et ornat

10

Excitans laus, et colit. O puellae

Mentis altrices, meritos honores

Reddite laudi.

Herculem laus ad Nemees leonem,

Herculem ad Lernae anguineos tumultus

15

Impulit, postque emeritos labores

Rettulit astris;

Liberum laus niliaca ad trophaea

Traxit, hinc ad Gangaridum triumphos,

Lyncibus tandem ad superos relato

20

Templa dicavit;

Haec Alexandrum penetrare ad Indos,

Ad mare ignotum libycasque arenas

Compulit sic, ut nihil ante maius

Viderit aetas;

25

Caesarem dehinc innumeris trophaeis

Et mari et terra oceanoque partis

Extulit laus, hoc superante victus

Concidit orbis;

Patrii cultus studium et salutis

30

Publicae laus Scipiaden ad afrum

Litus impegit iuvenem, unde Roma

Libera risit.

Par amor, par et studium fidesque

Traxit Alfonsum, procul ut repulso

35

Ausonis tellus siculumque litus

Riserit hoste.

Hunc pater rex, hunc italus senatus

Laudet, hunc matres pueris receptis,

Virgines hunc ingenuae, ac per aras

40

Sacra frequentent.