4. Patulcidem et Antinianam nymphas alloquitur

Colle de summo nemorumque ab umbris

Te voco ad litus placidum, Patulci,

Teque ab hortis Pausilipi et rosetis,

Antiniana,

5

Aura dum aestivos relevat calores

Et leves fluctus agitant cachinni,

Dum sonant pulsae Zephyris arenae,

Antraque clamant.

Antra vos poscunt, querulaeque arenae;

10

En canunt illinc Meliseus alto

Fistulam inspirans scopulo, canorus

Inde Menalcas;

En adest culta ad speculam et superbum

Dia Mergillina iugum, en capillos

15

Ponit unguens ambrosia, en nitentis

Oris honores

Fingit, alludens speculo. Huc, iuventus,

Huc age, ut spectes oculos et illud

Frontis exemplar, propera, et citatos

20

Arripe gressus.

Implet en carmen nitidus Palaemon,

Subsident colles numerum secuti,

Nympha subnectit choreas, amato

Litore Triton

25

Currit exsultans. Cithara Palaemon,

Saltibus virgo celebrant recessus,

Aequor assultat, properant citatae e

Monte Napaeae.

Ecce procedunt duo ruris astra,

30

Et pedum cantu minuunt laborem;

En favent silvae numeris canentum,

Plaudit et aura.

Accipit blande Meliseus illam,

Hanc Menalcas. E specula propinqua

35

Ipsa Mergillina canit, proculque

Saxa reclamant.

Litus o felix, modulante nympha,

Cui et hi montes, cui et antra, et horti

Assonantque arces procul, atque ab alto al-

40

Ludit imago.