4. conqueritur apud rosas de morte Lucii filii

Quid, o rosae, quid lassulae reflectitis

Caput, comaeque decidunt e vertice,

Honosque foliis deciduus omnis perit?

Vobis nec aer officit, nec aeris

5

Nocens status; vernus tepor sed vos fovet,

Aurae salubres ventilant, nox hudula

Humore tingit roscido. Quid, heu, quid est,

Quod languidae, quod lassulae reflectitis

Caput comasque? Honos et omnis concidit?

10

Lugetis an vos Lucium colonulum,

Qui vos colebat aureis rastellulis,

Argenteis qui vos putabat falculis?

Heu heu, miser parens, miser quid agam senex?

Senex miser, pater miserior, quidnam ages?

15

Senex quid aget, aut quid pater miserrimus?

Lugete mecum, o hortuli miserrimi,

Lugete, amaraci, fleant et lilia,

Fleantque myrti longe amatum villicum,

Laurique cultorem suum arescentibus

20

Foliis comisque, et ramulis moerentibus.

Quis vos, misellae arbusculae, quis, haerbulae,

Colet, rigabit? Quis manu tenerrima

A sole, ab aestu, aut ab gelu tuebitur?

Quis noxias aut bestias, aut impetum

25

Coeli procellosum sacro abigat carmine?

Heu heu, misellae arbusculae, heu heu, haerbulae,

Miselli et horti, mortuo colonulo,

Squalebitis, tabescet et vester decor,

Honos peribit omnis. Ah senex miser,

30

Sic ipse tabesces, agro velut obsito

Tabescit arens truncus igne ab lentulo

Correptus, in cinerem qui abit, ac sensim, sine

Nitore, flamma, luce adempta, fumigat.