2. conqueritur de Lucii filii morte
cum Tranquilla nepte
Senii levamen unicum neptis mei,
Vbi est pater tuus, misella? Mortuum
Quem nescias, misella, nec iam sentias
Aetate in ista primula, dieculis
5
Paucissimis e matris alvulo edita,
Rubicundula, et nutricis alludens sinu?
Heu heu, genus hominum caducum et languidum
In germine ipso: vitae in ipso limine
Puer interit, natum senex effert pater,
10
Avus patrem tuum, misella neptula,
Et ipsa patrem infantula in cunabulis.
Vivitque avus confectus annis, ipsaque in
Crepundiis vagis, mali tui inscia
Sortisque venturae. Dolor, dolor adigit
15
Avum, patrem, senemque sorte de hac queri.
Miseram senectutem meam, miserum senem.
At tu, misella, forte avum si amiseris,
Hoc destituta vinculo aresces, velut
Crescens amaracus, liquore si suo
20
Suoque sole non alatur, interit.