2. conqueritur de Lucii filii morte
cum Tranquilla nepte

Senii levamen unicum neptis mei,

Vbi est pater tuus, misella? Mortuum

Quem nescias, misella, nec iam sentias

Aetate in ista primula, dieculis

5

Paucissimis e matris alvulo edita,

Rubicundula, et nutricis alludens sinu?

Heu heu, genus hominum caducum et languidum

In germine ipso: vitae in ipso limine

Puer interit, natum senex effert pater,

10

Avus patrem tuum, misella neptula,

Et ipsa patrem infantula in cunabulis.

Vivitque avus confectus annis, ipsaque in

Crepundiis vagis, mali tui inscia

Sortisque venturae. Dolor, dolor adigit

15

Avum, patrem, senemque sorte de hac queri.

Miseram senectutem meam, miserum senem.

At tu, misella, forte avum si amiseris,

Hoc destituta vinculo aresces, velut

Crescens amaracus, liquore si suo

20

Suoque sole non alatur, interit.