5. ad Focillam, de capillis ad frontem sparsis
Quid sparsam digito comam reponis,
Effusumque vage legis capillum?
Anne ut excrucies, Focilla, amantem?
Vt perdas miserum senem, puella?
5
Ne tu ne, mea, collige, evagari
Ad frontem sine, diffluat capillus
Circum tempora ventiletque crinis,
Auram qui pariat, faces ut ipsas,
Blandis quas iacularis ex ocellis,
10
Succendas agitans et huc et illuc,
Extinctum ut revoces senis calorem.
Iam tu iam, mea, collige et repone,
Crinem contege, subliga et capillum,
Auram ne citet, exciatque flammas,
15
Quae nostrum prope pectus ustularunt.
Vos, o vos, tenerae, precor, puellae,
Quae myrtos et amaracum rigatis,
Hoc vos, hoc miserum rigate pectus,
Imis quod procul ardet ab medullis:
20
En flammas simul, en simul sagittas
Ipsae cernitis; hoc rigate pectus;
Et flammas simul, et simul sagittas
Ipsae extinguite et usque subrigate.