4. de Focillae puellae ocellis
In tuis Amor insidens ocellis
Mira coepit ab arte vulnerare,
Nec suetas pharetra iacit sagittas,
Nec tendit veterem recurvus arcum,
5
Sed, cum lumina paetulosque ocellos
Huc illuc agis et subinde rides,
Istis utitur ille tunc sagittis,
Istis corda quatit feritque amantum.
Isti spicula sunt facesque ocelli;
10
Quoscunque aspicis ipsa, vulnerantur.
Omnes vulnerat, aspicis quot ipsa,
Omnes ustulat, ipsa quos tueris;
Isti sunt oculi faces Amoris.
At tu, ne pereas tuis ocellis,
15
In te neu propriis Amor sagittis
Vtatur, speculum, Focilla, vita,
Ne, te cum in speculo vides probasque,
Ex ipso speculo nigrisque ocellis
Excussas Amor ingerat sagittas,
20
Atque urare tuis misella flammis,
Sit tibi et speculum, fuit quod olim
Narcisso vitrei figura fontis.