16. ad Alfonsum ducem Calabriae

Carae mollia Drusulae labella

Cum, dux magne, tuis premis labellis,

Vno cum geminas in ore linguas

Includis simul et simul recludis,

5

Educisque animae beatus auram,

Quam flat Drusula pectore ex anhelo,

Cui cedunt arabes syrique odores,

Et quas idaliae deae capilli

Spirant ambrosiae, cum amantis ipsa

10

In mollis thalamos parat venire,

Dic, dux maxime, dic, beate amator,

Non felix tibi, non beatus esse,

Non vel sorte frui deum videris?

Idem cum tenero in sinu recumbis,

15

Componisque genas genis, manusque

Haeret altera collo et altera illas,

Quas partis pudor abdidit, retractas,

Mox, post murmura mutuosque questus,

Post suspiria et osculationes,

20

Imis cum resolutus a medullis

Defluxit calor, et iacetis ambo

Lassi, languidulique, fessulique,

Ignorasque tuone Drusulaene,

Tuus pectore spiritus pererret,

25

Tuo an spiritus illius recurset,

Vterque an simul erret hic et illic,

Dic, dux maxime, dic, beate amator,

Non sordent tibi regna, sordet aurum?

Non unus tibi coelitum videris?

30

Et cum lacteolo sinu quiescens

Fessus languidulum capis soporem,

Carpis dulciculum beate somnum,

Non fallor, tibi, credo, dormienti

Occurrit Charitum nitens figura,

35

Occurrit Veneris decora imago,

Miraris faciem, genas, capillum,

Dentis, oscula, candidamque frontem,

Nigra et lumina, paetulos ocellos,

Colla et candida, vesculas papillas;

40

At cum te placidus sopor reliquit,

Reliquit Charitum nitens figura,

Reliquit Veneris decora imago,

Sola et Drusula lectulo remansit,

Quas somnus veneremque gratiasque

45

Ostendit tibi, quas quies sopora:

Nonne his Drusula par tibi videtur?

Vnamque has tibi Drusulam referre?

Dic, dux maxime, dic, beate amator,

Non credis simul et deas dolere,

50

Atque uni tibi et invidere divos?