13. hymnus ad Divum Augustinum Carthaginiensem

Det monstra infelix tellus massyla, det angues,

      Et libycas pariat punica terra leas,

Arescant sitiente solo nasamonica tesqua,

      Funditet et nullas gleba libystis aquas,

5

Dum tamen, Augustine, tuos non deneget ortus,

      Laeta sit et partu cinyphis ora tuo;

Vnde illi invideant et felix Lydia, et arva

      Quae rigat auriferis lucidus Hermus aquis,

Invideat latis audax Germania terris

10

      Dives aquis, populis dives et ipsa suis.

Nil etenim, Augustine, tulit tete Africa maius,

      Cuius ab ingenio creverit alma fides.

Per te relligio Christi stetit integra, per te

      Divinae legis mystica operta patent;

15

Tu secreta Dei pandis, tu tradita patrum,

      Et verum et pietas manat ab ore tuo.

Et pater et patriae princeps, et maxime rector,

      Accipias voces, dive benigne, meas.