Giovanni Gioviano Pontano de tumulis 1, 20

Testo base di riferimento: B. Soldati, 1902

Cura dell'edizione digitale: M. Montalto


Tumulus Antonii Panhormitae
poetae nobilissimi. Genius loquitur

Siste, hospes: fas est cantus audire dearum;

      Grata mora est, Musae nam loca sacra tenent.

Antonii monumenta vides; hinc templa frequentant;

      Illi fuit sacri maxima cura chori;

5

Illum saepe suis medium statuere choreis;

      Duxit compositos arte decente choros.

Saepe lyram cessit Clio, cessere sorores;

      Concinuit teneros voce manuque sonos.

Extinctum flevitque Aon, flevitque Aganippe,

10

      Sebethus miseros egit in amne modos;

Sirenes quoque de scopulis miserabile carmen

      Ingeminant: planctu litora pulsa sonant;

Pierides tristem ad tumulum effudere querelas,

      Pierides passis post sua terga comis.

15

Hinc crevit desiderium, nec cura recessit

      Vatis, at, extincto vate, remansit amor;

Conveniunt nunc ad tumulum celebrantque choreas,

      Et memorant lusus, magne poeta, tuos.

En audis, sonet ut levis concentibus aura?

20

      Vt sonet appulsu concita terra pedum?

Haec vati memores Musae post fata rependunt;

      Carminis hoc meritum est. Num satis? Hospes, abi.