34. Iulio Forti Siculo

Iuli, pars animae secunda nostrae,

Quid non me pateris meas Camoenas

Omnes proiicere ignibus cremandas,

Quarum depereunt graves labores,

5

Et perdo miseras subinde chartas?

Nam quanvis veterum diesque noctesque

Evolvam monumenta Iuliorum,

Attritique adeo mei libelli,

Vt nil a solea deesse credas,

10

Semper nostra tamen Thalia friget;

Cuius nequitias ineptiasque

Nolis laedere, vel putare nullas,

Nec me sordidulum voces poetam,

Si non, posthabito facetiarum

15

Lusu, carminibus vacem severis.

Nam, cum desierint graves Catones

Et sint tempora Busuluniana,

Aequum quis putet esse laude sacra

Scelestos celebrare Tarracones?