7. hymnus in noctem

Nox amoris conscia, quae furenti

Ducis optatam iuveni puellam,

Grata dis magnis et amica blandae,

Nox bona, lunae,

5

Quam colunt unam Geniusque Hymenque

Et suo gaudens Erycina nato,

Cum ferus diras acuit sagittas

Tendit et arcum;

O voluptatis comes et ministra,

10

Quae bona ex te fert thalamus torusque,

Quas sopor fert illecebras iocosque

Delitiasque,

Quas simul iuncti faciunt amantes

Inter amplexus trepidumque murmur,

15

Inter et ludos tenerasque rixas,

Dum furit ardor,

Dum micant linguis, animaeque florem

Ore deducunt querulo, parique

Concidunt motu, resoluta postquam

20

Grata libido est.

Tu quies rerum hominumque sola,

Tu graves curas et amara fessae

Amoves menti, et refoves benigno

Pectora somno;

25

Tu redis mundo redimita frontem

Siderum sertis, reficisque grato

Rore perfundens violaria, agros

Frugibus exples.

Da meis finem, dea magna, votis,

30

Et quod optamus, liceat potiri,

Ne voret tristis penitus calentes

Flamma medullas.