6. notata sub duplici cantu sequentia,
diei competens medicine
Hec medela corporalis
Fructum det spiritualis
Amoris et gaudii.
Sic laventur intestina,
5
Quod se purget in sentina
Mentis omni crimine.
Tunc est digna cura cutis,
Quando munus fert salutis
In utroque homine.
10
Cum servatur sensitiva
Virtus et intellectiva,
Viget spes solatii.
Sponte factus alvi fluxus
Omnes stringat mentis luxus,
15
Spiritum fortificet.
Cum sit omnis caro fenum,
Contempnenda sicut cenum,
Semper se vilificet;
Optet tamen sanitatem
20
Vel conservet facultatem
Divini servitii.
Qui membrorum spernit curam,
Mentem habet ille duram,
Nec scit quod altissimus
25
Dedit opem sic vicinam,
Cum creavit medicinam,
Quam de terra carpimus.
Fecit hoc ut famuletur,
Non ut caro dominetur,
30
Vel sit serva vitii.
Scimus bene quod ancilla,
Si sit languens, intranquilla,
Debilis et morbida,
Nequit domine servire,
35
Presto plus quam impedire,
Impotens et trepida.
Corpus ergo sic se servet,
Quod vigorem non enervet
Spiritalis studii.
40
Ille demum qui sanabat,
Dum per mundum ambulabat,
Corpus, sensum, animam
Omnis qui tunc egrotaret
Et ad eum conclamaret
45
In vocem humillimam,
Nobis sit summa medela,
Salus, vita, lux, tutela
Nostri desiderii.