23.

Et quid in assiduis iactatum vita procellis

      Ferrea me ignotis deseris in scopulis?

Ha! miser et siquis dubio se credit amori,

      Errores melius perferet herculeos.

5

En ego quarta iterum complet sua cornua Phebe

      Cum me nec somnus nec cibus ora iuvat;

Nec solitam pulsare chelym, sed tristia Bere

      Carmina, sed lacrimis cuncta madere meis.

Credideram verbis et ficte credulus aure,

10

      Credentes rapidi corripuere Nothi.

Nunc me vexat amor, nunc flamma impensius urit;

      Nunc magis sollicitat me sine fine Venus.

Parce, precor: portumque mee neu vita carine

      Abnue: tot casus substinuisse sat est.