Gabriele Altilio carmina, 21

Testo base di riferimento: G. Lamattina, 1978

Cura dell'edizione digitale: S. Di Brazzano


21.

Sic faveant nobis celestia munera semper

      Fataque sint votis non aliena meis,

Recti eques, Aonidum decus immortale sororum,

      Dulcis et antiquae gloria Parthenopes.

5

Aspecta est postquam tua nuper epistula nobis

      Lectaque sint dextre scripta diserta tue

Obstipui primum dumque omnia rite legebam,

      Littera miranti pene relicta mihi est.

In quibus ingenium miratus es undique nostrum

10

      Et docta ad laudes dirigis ora meas

Natureque mones, repetam vestigia priscae

      Et solitum innate prosequar artis opus;

Scilicet ingenii vires cuicumque suisque

      Spectandum est humeris quod toleretur honus.

15

Navita ceruleis qui vitam duxit in undis,

      Indomiti frenos flectere nescit equi;

Miles et assueto versatus in equore campi,

      Nescius est habiles premonuisse nothos,

Obvia que fragili minitetur Scylla carine

20

      Et bene que ducant sidera cumque ratem.

Scribis ut inceptis eadem natura repugnet

      Atque his sim studiis aptior ingenuis;

Quantaque mox veniant a musis premia, quantus

      Inde honor et sanctis gloria carminibus:

25

Adducis veteres quibus hec cessere poetas,

      Hinc Flacci magnas inde Maronis opes

Pluraque dum mones, possent que seva movere

      Corda et Traycio flectere more feras,

Prebueram monitis aures animumque, sed olim

30

      Tempora que memoras ista fuisse subit.

In pretio tum musa fuit, nec vatis agebat

      Infelix misere pectora cura toge;

Cantabant vacui sublimia carmina in umbris

      Auratamque habuit Calliopea chelym,

35

Hec eadem rursus nostro cum tempore desint

      Et foveat merita carmina nullus ope

Desine honoratis totos me legibus annos

      Ingerere et vite consuluisse meae.

At pulchrum est, optata volet si fama per orbem

40

      Nomen et extremis eripuisse rogis.

Esse aliquid fateor, sed que sine fetibus arbor

      Pomaque sub nitidis vix tegit ulla comis,

Agricole invisa est et nullis culta iuvencis

      Neglecta haud longo tempore cesa cadet.

45

Denique quid prodest si nullos gloria nummos

      Secum habet atque eris musa laborat egens?

Iure igitur musas et Apollinis odimus artes,

      Vatibus est quando nullus ubique locus.

Caesar enim bello populos tutatur et urbes

50

      Negligit imbelles strenuus ille choros.

Gallica qui armis pepulit modo finibus arma

      Vnde habet hoc maius quod tueatur opus;

Vive diu Cesar, letos cape rite triumphos

      Iuraque devicti protinus orbis habe;

55

Post hec Pyerias placide spectare Camenas

      Incipe et his fausto numine dexter ades.

Sed tum hic animus, posita formidine, paulum

      Ceperat admonitu fortior esse tuo:

Mens fuit et monitis prebere salubribus aurem,

60

      Et leges nulla deposuisse mora.

Iamque animum ad musas referebam credulus ipsas

      Antiquae repetens putria fila lyre.

Talia conabar, cum me deterrita fugit

      Audita arguti lite Talia fori.

65

Desine nos, igitur, monitis abducere blandis

      Nitimur adversis nil bene numinibus.

Pluribus uberius nos hinc hortaris et addis

      Sepe sequi studium te voluisse meum;

Et faceres, nisi te iuvenili sevus ab aevo

70

      Semper ab inceptis distinuisses amor,

Qui tibi, si certe non celat epistola verum,

      Imperat et cecum pectore vulnus habes.

Queris ad hec cunctas te posse exstinguere flammas

      Et colla immiti demere servitio;

75

Consulis et nostras siquiquam possumus artes

      Experiar vires ingeniumque tibi:

Ha, demens! valido qui obsistere credis amori;

      Linquere et invito fortia castra deo.

Ille hominum mentes et ceco corda furore

80

      Explet et indomitis imperiosus adest:

Edomat ille deos, quid enim Iove maius? et illum

      Credimus in Danaes delituisse sinu,

Scimus et hunc torvi falsa sub imagine tauri

      Europem tergo sustinuisse suo;

85

Quippe illi tellus celumque et maxima ponti

      Cum vastis parent equora fluminibus.

Perge, igitur, stultos animo depone timores,

      Desere nec magni tradita signa ducis.

Respuit invitos deus ille uritque superbos

90

      Mollibus at facili numine semper adest.

Quod si multa tue statues toleranda puelle,

      Mitis erit posthac que modo dura fuit.

Phebus, ut interdum cara frueretur amante,

      Pavit in hemoniis vallibus ante boves

95

Alter et insanis vitam positurus in undis

      Brachia per duras sepe agitabat aquas

Et media saepton periturus nocte petebat,

      Cui procul a tectis signa puella dabat.

Illum turbato non terruit equore nimbus

100

      Pleyas hibernis nec revocavit aquis.

His igitur monitis ceptos ne desere cursus

      In magnis animus prospiciendus erit.

Addereque et votis iuvenilis forma repugnat

      Istaque virtutis candida fama tue.

105

Obsequere et sevi ne sperne Cupidinis arcus

      Qui deus ex omni per te triumphat ovans.

Perge sequens cursusque tuos Citherea secundet;

      Molliat et flammas duraque vincla levet.