Gabriele Altilio carmina, 11

Reference basis text: G. Lamattina, 1978

Editing of the digital edition: S. Di Brazzano


11.

Exemplo te quisque tuo sic ludat amator,

      Vt per te est animi gloria victa mei;

Nam semel in toto si vix admictimur anno,

      Seu decimo mecum quoque locuta die es,

5

Quod mea te miseram ledit petulantia dicis

      Et quod amor noster ducitur improbulus.

Contra, preteriens si te et tua lumina sperno

      Istaque seu noster limina pes refugit,

Tunc videor nostros alio traducere amores

10

      Et mea quod fidei pondere verba carent.

Sive igitur visam ledit petulantia, seu non

      Infidus quod sim semper in ore tuo est

Atque puellarum cetu mox differor a te,

      Quelibet et de me fanda nefanda refert,

15

Seva, meo o tandem, succurrite, fata, dolori:

      Obruite invisum diique deaeque caput.

Excruciet de me, cupiat furiosa triumphum.

      Gaudeat, exitio leta sit usque meo;

Quod si non animo fallax mihi scripta maneres,

20

      Aurea nec premeret pectus arundo meum,

Non ego tam longo fovissem tempore flammas.

      Rideres nostram tu nec avara fidem.

Quod si ingrata tuo venies non mitis amanti

      Dura sed usque magis pergis inepta fore,

25

Te variam nostris inscribam versibus, ut sic

      Nulla tuam sileant tempora nequitiam

Supplitiumque aliae pro te patientur iniquum,

      Me lecto, a domina cautus amator erit.