16.

Si fletu redimi vitam natura dedisset

      Et flecti lachrimis impia fata piis,

Quem nunc exiguo cernis sub marmore clausum

      Aequales inter viveret ille suos.

5

Hunc patria, hunc cives, pueri, iuvenesque senesque,

      Hunc unum tota plorat et Italia.

Sed revocare gradum prohibent crudelia fata,

      Extinctus nulla lege redire potest.

Ast viget ingenium probitas, viget inclita virtus,

10

      Ingenio laudem nulla procella rapit.

Haec Lamolae famam aeternam laudemque

      Perhennem praestabunt; patriae lux fuit ille suae.