6. in laudem Gentilis
Clarus adest bello Latio Gentilis in orbe
Et procerum populique pater, spes unica, summo
Imperio, Venetum populi, gaudete, ducesque!
Aequiperat veteres mira gravitate probatos
5
Hic pietate viros, hic religione fideque
Summus et aethereas fama venturus in arces.
Cautius hoc nemo novitque sagacius unquam
Hostibus ingruere et fortes impellere turmas.
Quidque, quod et vallum summa iacit arte peritus
10
Militiae, munit fossis atque aggere castra,
Convehat ut miles tuto sua pabula, tutus
Corpora procuret, sic tiro tutus aquetur.
O quotiens hostes, quotiens bellare coegit
Magnos ipse duces atque ipsi vertere terga.
15
Invitus nunquam cessit Martemque diremit.
Primo hic aspectu montes et flumina callet
Vrbis et ipse situs, ideo, tormenta virosque
Ordine cum posuit, urbes expugnat et arces
Incautosque hostes punctim caesimque lacessit.
20
Hostibus innumeris saevis conflixit in armis
Parva saepe manu. Mira hic virtute vel arte
Elicit ad pugnam claros belloque togaque
Strenuus hic miles, dux prudentissimus idem,
Palladis armisonae et duri Mavortis alumnus.