3. ad Amicam

Si levior foliis, auraque incertior essem,

      Et flueret modico tempore nostra fides,

Non ego tam longo constans in amore fuissem,

      Ire nec assiduas cogerer in lacrymas.

5

Nec gracileis adeo macies consumeret artus,

      Nec mea mutaret pallidus ora color.

Sed vos decipere incautos didicistis amanteis,

      Et queritur laedi fallere siqua parat.

Tu me infelicem formosam Lotida narras,

10

      Et Mareotinidem praeposuisse tibi.

Has ego dispeream si praeter nomina novi

      Tardaque et infido sit mihi dura Venus.

Te ne ego deserta potuissem ducere vitam,

      Haec Iope quamvis, Inachis illa foret?

15

Non sum quem valeant aliae mutare puellae,

      Nec meus incertis passibus errat amor.

Huc cursum tenui, tu portus es, ancora nostra hic

      Haereat, hinc nullis fluctibus eiciat.