6. amica Potitus Gloriatur

Di superi, Venus alma, puer venerande Cupido

      Nox hesterna mihi gaudia quanta dedit?

Clara sub obscuris latitabant nubibus astra,

      Condiderat vultus candida luna suos.

5

Ad Dominam furtim, superato culmine tecti,

      Conscia me iusso tempore duxit anus.

Mollia quis variis amplexibus oscula mista

      Narret? Et in teneris dulcia verba iocis?

A quoties esset cum iam lassata voluptas

10

      Mutua, blandiciis est revocata venus!

Quam me praeteritos casus meminisse iuvabat

      Et fusum in niveo multa referre sinu!

Ite procul, segnes, atrae quos tempora noctis,

      Terrent, et multa nubilus auster aqua;

15

Praecipiti quibus ad dominam timor ire fenestra

      Obstitit, ite procul, linquite signa ducis.

Fortibus intrepidi sunt castra cupidinis apta,

      Et iuvenum audaces adiuvat ille manus.

Sive novos aliquis furtim tentavit amores,

20

      Seu fallet segnem cauta puella virum,

Ipsa Cytheriaco despectans vertice terras

      Annuit, ac ridet dulcia furta Venus.

At mihi si tecum taleis perducere nocteis,

      Teque meo liceat vita tenere sinu,

25

Congerat o quantum cupiat sibi quilibet auri,

      Me satis est duram pellere posse famem,

Aestivamque sitim sedare fluentibus undis,

      Et satis est humileis incoluisse casas.

O quam me in viridi tecum recubare iuvaret

30

      Gramine fagus ubi funderet alta comam,

Mille rigans flores nitidis ubi rivulus undis

      Per vicina levi serperet arva sono.

Illic et volucrum super opacis abdita ramis

      Continuat querulos garrula turba modos,

35

Silvarumque comas tenui movet aura susurro

      Gratior et mulcet languida membra quies,

Crimen apri formosus Adonis, et ipsa Dione

      Saepius in solis delituere locis.

Sic Paridi Oenone, sic caeli sede relicta

40

      Dignata est tenera Luna coire proco.

Montibus ante Iovem iuvenes pariterque puellae

      Errabant, viguit tunc sine labe pudor.

Pace tua gens prisca loquar, sic credere oportet,

      Durus in hoc ego sum subdubitoque tamen.

45

Atque utinam nobis iterum mos ille rediret,

      Nunc melius scirent commoditate frui.

Non ego saepe graveis perferrem mente dolores,

      Humida nec lacrymis lumina nostra forent.

At tibi qui facilem custodis dure puellam,

50

      Ianitor, exitium numina triste ferant.

Sit domino suspecta fides tua, teque perosus,

      Insidias vitae praeparet ille tuae,

Vt vigiles semper nunquam tamen omnia cernes,

      Decipit astutos ingeniosa Venus.

55

Io non Argus; Danaen non ferrea clausam

      Hostia servarunt, Acrisiusque pater.

Tu, cui pro meritis oculum despecta iuventus

      Evulsit, demens cuncta videre putas?

Si mihi credideris, aditum dabis usque petenti,

60

      Adventu nec erit ianua clausa meo.

Tunc ego te propter vitae discrimen adire

      Non dubitem, et patriis me spoliare bonis;

61a

Tunc ego te poeno latium qui terruit orbem

62a

Et cuicumque voles ianitor ante feram.

Ferre nec ista tua pro libertate recusem

      In me traslato vincula servitio.

65

Eheu quid precibus fluctus placare tumenteis

      Conor et iratis perdere verba notis?

Illum monstrifera genuit Polyphemus in Aetna

      Inque truci durum pectore marmor habet.

Fraude mea capiendus erit, mihi namque futuri

70

      Composuit magicum praescia carmen anus.

Illa soporiferum liquido cum melle papaver

      Miscuit et variis gramina secta locis.

Haec docuit Baccho diffundere, dicere verba,

      Queis sopor invitis eliciendus erit;

75

Multaque de coelo quibus ignea sidera ducit

      Et rapidi ad fontem fluminis unda redit.

Illa annos adimit senibus, labefactaque mira

      Arte cupidineas mittit in ossa faces.

Cum libet insolito iuvenes inflammat amore,

80

      Cum libet, extincto deficit igne calor.

Illa iubet fractis manes prodire sepulchris,

      Nigraque terrifica tartara voce movet.

Carmine longiquos messem traducit in agros,

      Et cantata suum deserit herba solum.

85

At vos Coelicolae nostris ignoscite coeptis,

      Non mea contemnit numina vestra fides;

Nec soror hos Phoebi metuant, nec sidera cantus,

      Hac domina tantum quaerimus arte frui.