Olim decorum frondibus sacris nemus

Mones dicandum posteris

In quo labores Cynthius noster solet

Doctis levare cantibus.

5

Non defit ullo tempore salubritas loci,

Mitisque caeli gratia.

Hinc sat videbis alta Florae moenia

Et Faesulas bivertices.

O quam reviso nobilem sylvam libens,

10

Genio dicatam Palladis!

Libet vagari Fauste per sacrum nemus,

Dum vernat alta populus,

Et dum virenti sibilat pinus coma,

Amata priscis vatibus.

15

In astra surgens maximi quaercus Iovis,

Protendit alta brachia:

Suberque iuxta pumicoso cortice

Ramis virescit aemulis

Illic et alnus blandienti gratia

20

Intexit umbris gramina.

Philyraque mollis pervenustis frondibus

Procrescit in sylvae decus.

Hederae sequaces reptitant per arbores,

Viridique nexu vestiunt.

25

Et molliores mutuis amplexibus

Vites maritantur pyris,

Ac dum subinde vinciuntur arctius

Tegunt amores frondibus.

O quam virenti fronde sylvescit nemus

30

Cum verna cypris incalet.

Platanus in altum porrigit laetum caput

Ascita ad umbrae gratiam,

Mutansque proprium quotannis corticem

Inter virentes arbores,

35

Audax renidet cum iuventam respicit

Velut resurgens laetior.

Neque haec rigari postulat dulci mero,

Aut amnium nimphas petit.

Lotos per orbem turbinat comas suas,

40

Lotos sacrata Cyntio:

Vbi grata me Dryas revisit, et comi

Lepore alumnum detinet.

Sylvam hanc tuetur Curus, et capripes deus:

Tuentur et Satyri leves.

45

Iuvat videre laureas Daphnes comas,

Floresque cum baccis suis.

Illic strepentes conqueruntur alites,

Varioque certant murmure.

Et interim discursitant damae leves,

50

Lepusque subsilit pavens,

Proludit antris et cuniculus falax,

Sylvaeque cultor hinnulus

Et histrices acuminatis spiculis

Minantur, et tamen placent,

55

Seu tela vibrant saeviente praelio,

Seu mitiores lusitant.

Quantum propinqui floret horti amoenitas .

Cum consitis abietibus?

Seu te virentes floreis pratis comae

60

Seu cultus herbarum capit,

Vtcumque sit parantur illa commoda,

Quae molliter curas fovent.

Et o beatum, qui sub antiqua ilice

Liventis expers ambitus

65

Vel sacra vatum curat, aut doctum otium

Curis solutior fovet.

Sic ille nil miratur aestus principum,

Nec sceptra regum suscipit.

Sed in virenti detinetur gramine,

70

Et se reservat posteris.