De die Veneris Sancti

Flebilis ecce dies totum celebranda per orbem

Atra dies rediit, quam moesto lumine vexit

Luctificus Titan. Coelo stant nubila summi

Occasum testata Patris: vaga sidera clarum

5

Amisere iubar; nebulis latet obsitus aer

Terra tremit, lacrimat coelum, gemit aequor iniquis

Impulsum ventis, nec pars vacat ulla dolore.

Indulgere decet lacrimis: si flevimus umquam,

Nunc flendum est, nunc tempus adest. Nova plectra novamque

10

Accipe, Musa, lyram: non saeva Cupidinis arma,

Non Venerem canimus, nec quos decepta vetustas

Credidit esse deos: sed quo te carmine dicam,

Christe, opifex rerum. Questus, lamenta, querelae

Conveniunt elegis: sed cum nihil altius aether

15

Te teneat, cum sit nil maius in orbe...

Maiori referam tua tristia funera versu.

Quis lugere neget? Duris nisi cantibus ortus

Vel nisi mentis inops: ipsas lugere volucres

Crediderim et plorare feras. Si flemus ademptos

20

Saepe duces regumque obitus mortemque puellae,

Heu quanto deflere magis tua fata tenemur

Qui, fragiles habitare casas et sumere corpus

Dignatus, patrii liquisti culmina coeli,

Vt genus humanum, longa caligine pressum,

25

Inferni eriperes nigris de faucibus antri.

Adsis, magna parens, natum visura peremptum;

Aspice sanguineas vestes vulnusque profundun

Pectoris et manuum plagas durisque cerebrun

Transfixum spinis, lacerum caput; aspice maestam

30

Effigiem fractosque pedes et caesa prophani

Brachia verberibus. Proh, pectora dira latronum,

Pectora caeca nimis vivoque carentia sensu!

Gens fera, gens atrox, crudelis et impia, tantum

Ausa scelus tantumque nefas! Sed praemia facti

35

Digna manent: dispersa ruis! Tibi substulit omne

Imperium mentemque Deus: vexaris in omni

Parte, nec ignotis gens est tam barbara terris,

Quae tua non fugiat commercia. Vade age, vade

Trans freta, trans terras, nostri trans devia mundi;

40

I, fuge conspectus hominum, pete caeca latebras,

Dum te Tartarei rapiant penetralia Ditis.