Divae Cassandrae Fideli Venetae virgini eloquentissimae
ac probis omnibus artibus eminentissimae
Hieronymus Avancius Veronensis

 

Incola fatidicum sancti cui nomen Ythomi

      Cognomen rarum cui tulit alma fides,

Cara patris soboles, cui cum Iunone Minerva

      Iudicio Paridis cedet et ipsa Venus,

5

Sidereis dotata oculis, cui vultus obumbrat

      Gaemeus, aligeri nidus et aula dei,

Artibus excellens Zenonis, Stagyritis adhausta

      Quicquid inoffense pagina longa docet,

Gloria Pierias inter recidiva puellas,

10

      Et saeculi et sexus gloria prima tui,

Spectata virtute micans, probitate refulgens

      Ingenua, Latii sidus et urbis honor,

Cantibus andinis cum sis dignissima virgo

      Heu, quod mi puero nulla Camoena favet.

15

Optatis vates numeris cecinere puellas

      Laethei ut fugerent impia fata lacus.

Praecipuam lepidus dilexit Naso Corinnam

      Qua Latiis exul tristia flevit aquis;

Cynthia verbosis veneres iniuxit ocellis

20

      Scribere vix fuerat cui bene notus amor.

Saepe tibullino spectatur Delia versu;

      Barbiton ocnaei Lydia vatis amat.

Atractis revocas nervis dum Galle Lycorim

      Praelia (proripiens se) lachrymosa petit.

25

Aeditui tandem miserata est Pamphila flammas,

      Cive meo gaudens Lesbia nocte caret.

Aesonidae grandi cursus qui luserat aestro

      Deperiens (posuit classica) Leucadiam,

Battiades Lyden, Battim canit ipse Philaetas

30

      Exactor vatum qui modo durus erat.

Priscorum Anthymachus miserando carmine deflet

      Funere, Lysidicen ne gemat usque suam.

Asteriden Patavii duram pia pagina vicit,

      Quintiliam tenuis quam lyra, Calve, iuvat;

35

Panthia cantavit vix te Beroaldus, adurit

      Quem nimis ardenti Martia saeva face;

Aurelii Glycere, Cylenii Mylphya vestris

      Est nuper variis utraque victa modis.

Flendo meus Montagna nimis Leonardus acerbum

40

      Vivere te, extincta Bartolomaea, vocat.

Dante Beatrices cantatur; Laura Petrarcha,

      Fervida qui patriae plectra fuere lyrae.

Vatis opem tuam cum poscant praeconia magni,

      Virgo, fave; vates te duce summus ero.

45

Praeclaros foveat quamvis pia Musa poetas,

      Cura mihi est laudis, Musa benigna, tuae.

Carbasa det pavido quamvis mea cymbula ponto,

      Tuta petam, partes quod nisi quaero tuas.

Nihil cum Marte mihi; claros canat ille triumphos,

50

      Astruat hic stupido mira videnda foro

Quid tandem roboant? Quod non vidisse semel sit

      Et satis atque super et satis atque super.

Nil non saepe canit qui Caesaris acta relatum

      Iliaca quae non pagina caede madet.

55

Hyppodromo tantum laudum sudare tuarum

      Gestio, ne caveas vivere, virgo, cave.

Mihi credas, capior iam totus Apolline, iam me

      Agnoscit vatem turba novena suum.

Grata licet cupio seponere dogmata, quondam

60

      Sic repetam argutae fila relicta chelis,

Sic mea praestantes revocabunt plectra Marones

      Me duce sic nomen vivet in astra tuum.

Exeret Euganeae cervicem gloria gentis

      Quam nova quod veneta nomen ab urbe dabis,

65

Si mea plectra coles titulorum fama tuorum

      Emittet pennas aurea candidulas.

Ergo age perpetua superes ut voce, futuri

      Calliopaea tui carmina vatis ama

Iamque vale: haec celeri quae lusi pectine, noti

70

      Primitiae atque animi sint monumenta mei.