Ex temporum vicissitudine iuvenes ad virtutem adhortatur
Nunc Cancri octipedis brachia Cynthius
Afflans flammifera lampade spiceam
Aurabat Cererem, messibus utilis,
Et Tartessiaco segnior aequore
5
Immersabat equos et nitidas rotas;
Nunc sectis trutina temporibus pari
Condit se gremio Tethyos ocior
Et iam pomiferum fertilis extulit
Autumni caput, et frugiferam arbores
10
Vix frontem innumero pignore sustinent;
Nunc fervent lacubus musta fluentibus
Et pressans madidis quem pedibus parit
Nascentem Bromium rusticus invocat.
Iam festinat hiems horrida lubrico
15
Candens colla gelu quae spoliet comis
Sylvas et quatiat ceruleum Iovem
Densatumque nigret nubibus aera,
Quae fontes glaciet, quae furiet notos
Et Thressas animas, quae pluvias agat
20
Coelo praecipites et facie gravi
Obnubat Furiis tristior omnia;
Succedet rosea fronte Aries nitens
Phryxeus, patulas qui revehat rosas
Et campos variet floribus et leves
25
Concentus avium suscitet arborum
Antiqua in foliis fata querentium.
Sic semper varia et dissimili vice
Obliqui anni homines Iuppiter admonet,
Queis vivant miseri legibus; heu rotae
30
Quam vecordis opus fidere labili.
Vos, vos o iuvenes, discite, floridum
Vt lapsu celeri ver fugit; hispidam
Formidate hyemem; mox capiti nives,
Mox rugae venient vultibus invidae
35
Curvatosque humeros inficient notae
Exangues; nec erit gratia nec decor
Qui nunc purpureis excubat in genis.
Iam divina, agite, exquirite munera,
Quae nunquam intereant, quae decus arrogent
40
Immortale sibi, quae dubias vices
Spernant perpetuo vere nitentia.