Ad Innocentium Pontificem Maximum

Si quod arcanis Helicon sub umbris

Carmen intactum fidibus priorum

Parturit, saxis iterum audiendum

Arboribusque;

5

Quale nec triplex achelois ausa est

Cautibus virgo residens marinis,

Nec puer Phoebi Ciconum remoto

Dicere in antro;

Illud attritas repetita chordas

10

Barbitos docto moduletur arcu,

Dulcis interpres animi piaeque

Conscia mentis.

Namque te rerum caput, Innocenti,

Turpe vulgato cecinisse plectro est,

15

Cuius aurata triplices refulgent

Fronte coronae:

Roma cui paret dominusque Tibris,

Qui vicem summi geris hic Tonantis,

Qui potes magnum reserare et idem

20

Claudere coelum:

Blanda cui vultu gravitas sereno

Ridet, invisos abigitque fastus,

Mitis et celsi radios potestas

Temperat oris.

25

Sponte sublatos verecunda fasces

Deprimit virtus; apicata tristi

Nube maiestas caret, et decoro est

Splendida cultu.

Ergo formosam redit in iuventam

30

Seque iam laetos parat ad triumphos

Roma, septenos hilaratque colles

Praeside tanto.

Vrbsque quae Phryxi speculatur undas

Exuet saevas propere catenas,

35

Ac suas nobis opulenta palmas

Mittet Idume:

Quippe concordes animos manusque

Devovent reges tibi, seque ad arma

Concitat turci sitiens cruoris

40

Vesper et Arctos.

Scilicet tales meditatus annos

Iuppiter fesso comes it parenti,

Quo tibi felix simul atque faustum

Proroget aevum.