Nicholai Michaelis Bonaiuti Florentini epistola missa ad dominum Alamannum de Adimaris incipit

Purus amor fidei vestro sub pectore fixus

Dat mihi presidium largum mediumque loquendi

Plurima, cum lepidis texendo carmina nervis,

Callem poscendique tuum fervore favorem,

5

O clemens princeps Alamane piissime, cardo

Pro cuius virtute palam Florentia fulget

Mater, enim gratatur pulchro culmine nati,

Egregio vestro coetus de germine cretus,

Laetatur capiendo tuae fastigia famae,

10

Si tibi non digno reddo cum pondere laudes,

Quam decet et servus Domino describere debet,

Parce precor, quondam sisto merore coactus,

De spoliis vacuatus, enim latrone rapaci

Percussus, dolui rigida dicione flagelli,

15

Contra me sumi gladios in carcere vidi

Multotiens, ymmo saevo terrore securem,

Quando rex cepit cinctus tironibus urbem

Et plures cives penitus spoliavit et aedes,

Coram basilica Petri ecclesiaque Iohannis,

20

Ac aliis templis stabulas cum turbine gessit

Quod careo libris - rapti predone fuerunt -,

Et careo pastu mensae tunicaque tegendi,

Cum manibus quaero duros agitare labores,

Pro causa fessam veteri cum corpore vitam

25

Pascendi, satis et iustum conducere lucrum.

Sed tamen affecto sanctum spectare sepulcrum,

Cum genibus flexis vultu pariterque recurvo

Ac ibi cum precibus genitum rogitare tonantis,

Oscula plura sibi dando fervore fideli,

30

De rigidis etiam laqueis auferre tiranni,

Glisco simul cumulatis et legionibus ipsum,

Barbaricas adeo cupio fugitare catervas

Praesto loco de illo, pugnando milite vasto.

Sed quoque sum tremulus multis obsessus ad annis,

35

Cingere non valeo me armis et pila parare,

Non habeo fruges nec opes quam mittere possem

Causa donandi validis tironibus aurum,

Ergo sibi qualem valeo praestare vigorem

Nil, nisi cum calamo quendam praebere favorem,

40

Quod vigilans quaero quandam signare tabellam?

Concilio magno praesto mandare fatigo,

Subsidio eius, quod glomeratis undique cleris,

Magnates moveatis adhuc regesque potentes,

Armigeras acies procerum populosque feroces

45

Adversum rabiem calcantem limina sancta.

Hanc tibi cum voto praesertim supplice mitto:

Deprecor ut coram praestanti pectore toti

Concilii digno capto ipsam tempore pandas,

Saepe tuum sibi danando fervore favorem.

50

Cum facili potes hoc digne patrare labore,

Quod prudens simul et devoto corde repletus

Es simul et superi miro flammatus amore,

Quod debes eius praefando favere sepulcro,

Cum spensis adeo studio et dicione vigoris.

55

Gallorum vestro proceres gratantur honore,

Magnates etiam Latiali parte creati,

Ergo potes recte sanctum patrare tenorem,

Sic precibus nostris carum concedere finem,

Quod precor et miti pariter cum pectore posco,

60

Quod capias tantum venerandae pondus habenae.