Vir prudens

Rebus in adversis vir prudens atque secundis

Perpetuum discet vitae servare tenorem.

Fortunae instabili nusquam confidet, acerbos

Illius spernet vultus spernetque benignos.

5

Invictus duplicem librato examine lancem

Pensabit summumque bonum laudabile quod sit

Credet et a sancto nusquam disiunget honesto.

Nulla libido virum franget summumque malorum

Esse voluptates cordata mente monebit,

10

Et quae miratur vulgus virtute minora

Ducens, toto animo metam spectabit ad illam,

Quam fixit Zeno et divini dogmatis auctor,

Qui non expavit gelidas haurire cicutas

Delatore Anyto morti damnatus iniquae,

15

Nec magis ad dextram flectet flectetve sinistram

Certa sed infiget vestigia tramite recto.

Idem culpabit quicquid mensura modusque

Non reget, at fuerint si quae moderata, probabit.

Hic vicia incusans personae parcet. Amicum

20

Non petet ex mensa, triviis unctaque popina,

Non petet ex lustris, sed qui precepta Platonis,

Qui cata Aristotelis callebit dogmata: in illum

Totus pronus erit, illi sua gaudia, curas

Et studia et mores reserabit et omnia pandet

25

Atque anima ex una duo corpora vivere ducet,

Semper idem velle atque idem quoque nolle placebit.

In summa, sapiens ad cuncta pericula fortis

Eriget indomitam mentem nulloque premetur

Pondere et a nullo raptatus turbine cedet,

30

Instar Idumeae palmae, quae munere divum

Quo magis opprimitur, tanto magis exit in auras

Ethereas victrix et recto vertice surgit.