Eiusdem poetae Lud. Car. ad eandem Fran. Fon.

Phoebe divinos tribuens honores

Phoebe qui vatum capiti coronas

Addis et lauro nitidum virenti

Tempora cingis,

5

Hausimus dulces quotiens liquores

Voce Musarum modulisque capti

Dumque Medusi bibimus fluentem

Fontis ad undam.

Vera si nobis liceat referre,

10

Vidimus fontem nive puriorem

Candidos artus lepidae puellae

Saepe foventem.

Vidimus fulvos geminos leones

Stare sitibundos, sitibundaque ora

15

Velle tum leni satiare potu

Fontis amoeni.

Crevit immensum vehemens cupido,

Impetus nobis fuit inquietus,

Flumen intrandi positaque veste

20

Membra lavandi.

Quid tibi mecum vehemens cupido?

O puer certis nimium sagittis

Corda defigens etiam severa

Vulnere acerbo.

25

Non tibi vates sumus obligati:

Turba Musarum clarior dicata

Non tibi nostros dedimus labores,

Saeve Cupido.

Principes debes vacuos ferire,

30

Curant qui vitam gerere otiosam;

Non in attentos studio poetas

Spargere tela.

Quid latras in me Ludovice Carbo?

Causa de nobis tibi conquerendi?

35

Te viris magnis volo comparare

Quos amor ussit!

Herculem vici genitum tonante,

Caesarem fregi, domui Neronem.

Non Alexander Macedo refugit

40

Cedere nobis.

Nonne Centauri in venerem ruerunt?

Stabat horrendo Polyphemus ore:

Hunc durum virgo Galatea mollis

Traxit amantem.

45

Te pudet vero, tenerum poetam

Scire qui vires poteras amoris,

Velle sub nostro placido suavi

Vincier arcu.

Me tibi tandem fateor subactum,

50

Dedo me victum manibus supinis;

Leviter quaeso placeat repugnans

Stringere pectus.

Quippe si vulnus fuerit profundum,

Intret occultas penitus medullas,

55

Non queam tantum fragilis timore

Ferre dolorem.

Immo te saevis facibus peruram,

Cor tuum telis feriam acutis,

Audeas numquam Veneris sacratae

60

Spernere numen.

Ergo crudelis Stygias ad undas

Ire compelles gracilem poetam:

Indeque matri poterit tibique

Fama venire.

65

Vna spes tuae dabitur saluti:

Fonte si vivo poteris natare,

Si sinu te Fonticulae puellae

Mergere totum.